De CEO van Sita, Suez Environment's
dochter onderneming in de afvalsector, valt uit de ratrace voor CEO-schap van
de NMBS. Haar kansen zijn onomkeerbaar verkeken, ook al zou er nog een Deux Ex
Machina komen.
Misschien kan
iemand beroep aantekenen tegen het feit dat de enige vrouw eruit wordt
gedonderd omdat ze "zogezegd" over haar CV zou gelogen hebben.
Teken aan de wand
dat diploma's, meer dan ooit, een basisvereiste zijn om te kunnen solliciteren
naar een overheidsjob?
Of heeft men écht
zware fouten gemaakt bij de selectieprocedure?
Enkele vragen ivm
corporate governance:
- in hoeverre kan
je een CEO aanhouden die openlijk, in de media, een campagne voert voor een
andere baan?
- in hoeverre kan
de overheid een headhunter penaliseren, als die de regels niet juist toepast:
in casu: het verschil niet kennen tussen hoger onderwijs lange en korte type.
(bedenking: nu ja: geen kat die dat uitgelegd krijgt in het buitenland, zeker
gezien de vele onderwijshervormingen)?
- bij de
Staatsveiligheid moet je blijkbaar niet eens tweetalig zijn voor een topjob;
waarom dan bij den trein wel beschikken over een diploma?
- wat vast staat
is dat in dit land de topjobs over gepolitiseerd zijn. Het gezeik van deze
zomer over de "pool" van topjobs, die al dan niet
"gepondereerd" verdeeld worden over meerderheidspartijen, loopt de
spuigaten uit. En ondertussen blijven benoemingen uit, en aldus ook
hervormingen. Is dit dan goed bestuur?
Waar moet dit
heen?
De privatisering
van de selectieprocedures blijkt niet goed te werken, als van in het begin een
bepaald aantal individuen zeker op de shortlist moeten verschijnen: case NMBS.
Anderzijds kan de
transparantie en het gekonkel tussen meerderheidspartijen een stuk duidelijker:
de positie van de patroon van de Staatsveiligheid (ad interim) is dus blijkbaar
onhoudbaar geworden (tenzij de MR morgen de verkiezingen zou winnen). Meer nog,
het is gewoon schandelijk dat de overheid niet functioneert omdat politieke
partijen hun baan niet doen: als we dan toch in een systeem leven van
postjespakkerij, laat het dan a.u.b. snel gebeuren.
Wij als burger
zien dus toe op deze systemische blokkades. En we vinden het nog goed ook.
Wat zijn dan de
lessen i.v.m. goed bestuur: - enkele suggesties
1/ het aantal
"politieke" benoemingen moet drastisch naar beneden. Dit kan enkel
als de selectieprocedures écht objectief worden.
2/ de cumul bij
politici loopt de spuigaten uit, zeker wat betreft betaalde mandaten, die dan
de partijkassen spekken: hier moeten professionals komen, geen amateurs die
toevallig in een "meerderheidspartij” zitten
3/ misschien
moeten we maar écht "sheriff" verkiezingen organiseren over bepaalde banen?
Dit zou als voordeel hebben, dat je voor individuele visies kiest, en niet voor
zuilen....
4/ of terug naar
het Romeinse Rijk waar men als Consul voor 3 jaar goed betaald werd; en daarna
buiten?
5/ de
transparantie bij de overheid moet beter: het kan toch niet dat men daar zo'n
pakken geld blijft verspillen aan status quo, aan vriendjespolitiek, aan
nutteloze instellingen?
Nog
verontrustender dezer dagen, is dat experts zoals Krugman, het "prille
herstel" van de Belgische economie toejuichen en de
"bespaarders" van Nederland castigeren; omdat wij - dankzij gebrek
aan regering - geen domme dingen gedaan hebben: => voer dus voor de strijd
die zal losbarsten bij de volgende verkiezingen: laat ons dus collectief zo
massaal "slecht" stemmen, dat er écht geen compromis mogelijk wordt,
en dat we dus in een permanente staat van "onbestuurbaarheid"
verkeren. Dat wordt écht democratisch.... én anti-crisis. Maar of dit verdekt
poujadisme ook duurzaam is en de horizon 2050 haalt, dat is nog de vraag.
Waar is Mark
Grammens van Journaal, wanneer we hem nodig hebben?
Lost van dit alles staat het echte examen dat kandidaten voor overheid-topjobs zouden moeten ondergaan: kennen ze de sector, zijn ze competent, zijn ze niet té veel gelinkt met de politiek, worden ze genoeg (maar ook weer niet te veel) betaald, en zullen ze erin slagen om de lange termijn duurzaam te halen.... Liever een niet-gediplomeerde apolitiek competente, dan een politiek-benoemde gebrevetteerde onbekwame.
