een volledig hertekend Frankrijk:
de ongelooflijke resutlaten van de eerste ronde voor de presidentiele verkiezingen hebben dit land een serieuze kaakslag verkocht,
het failliet van "la gauche plurielle" is duidelijk, en weze een waarschuwing voor idiote politici allerhande, zoals in Antwerpen bij ons, die denken dat ze met zo'n pluri-coalitie iets kunnen besturen.
het resultaat is dat de fransen binnen 10 dagen de keuze hebben tussen "supermenteur" en een fascist,
en dan nog eens naar de stembus voor de legislatieve in mei/juni...
in elk geval zijn onze interlocuteurs hier serieus onder de indruk van wat er zich afspeelt de laatste dagen, de manifestaties zijn legio, en in de banlieus hebben ze echt schrik gekregen.
dé vraag is natuurlijk, WIE zijn die 10 miljoen fransen die voor extreem rechts stemden!
niemand kent er zogezegd,
het klinkt ons maar al te bekend in de oren, en we maken dan graag de vergelijking met de situatie in ons landje, waar die zogenaamde zwijgende meerderheid toch durft extreem te stemmen, wansmakelijk!
men hoopt op een mobilisatie van links, maar 't zit er dik in dat we naar een uniforme regering gaan, en dat het gedaan is met die eeuwige cohabitatie.
allez, wij rechtgeaarde democraten moeten ons niet laten doen, maar hier - met hun kies-recht, en geen plicht- voelen ze de gevolgen van het absenteïsme en de schandalen,
tijd dat politiek eens de burgers begint aan te spreken! En tijd voor de burgers om van achter hun TV te komen...
De vergelijkingen met andere landen in West-Europa gaat niet echt op, maar het is een verontrustende tendens om te zien hoe de Fortyuns, de Berlusconi's, de Haiders, de Le Pen's en hun companen uit Noorwegen en Denemarken, Duitsland en België aan een opmars bezig zijn.
Zou het subjectieve onveiligheidsgevoel (zoals Brice de Ruyver het gisteren zo mooi stelde in De Morgen) dan toch zo zijn toegenomen?
Of scheelt er iets aan onze systemen, aan die vastgeroestte belangengroepen, dat exclusion-model bij de syndicaten en drukkingsgroepen.
Les acquis sociaux sont en cause! En we weten allemaal dat de elasticiteit nihil is... Verworven rechten worden niet meer afgegeven, en als men in een hallucinante spiraal van "étatisme" terecht komt, of zelfs op Europees vlak, dan krijg je situaties zoals hier nu, waar schreiende burgers betogen omdat ze kwaad zijn dat ze hun stemRECHT niet hebben uitgeoefend. Vijgen na Pasen natuurlijk...
vanuit Parijs, uw correspondent...
