Back in the old continent:
posting an old report here:
de stad/ the most dangerous place on earth... you do not walk in this city/ not even for 10 meters
mixed feelings zijn voelbaar hier, nog veel verborgen en ook open woede (verklaart de hoge criminaliteit), maar toch fantastisch om te zien dat na 8 jaar apartheid dit land veel potentieel heeft...
onze blanke collega's hebben angst, schrik om in dit systeem te blijven werken, maar sommigen zijn hoopvoller gestemd... ze zijn met weinig, die sommigen, maar het is een uitdaging om in deze omstandigheden te wonen en te werken.
voor ons zijn die omstandigheden nog moeilijker, omdat we met een hoofd vol ideeen afkomen... die niet per se op de realiteit ge-ent zijn. jullie kunnen jullie niet voorstellen hoe johannesburg er nu bijligt, een puinhoop vol veiligheidstroepen, en daartussen 60000 delegates die verloren lopen....
MBEki had het daarjuist over: to fight global apartheid, nogal sterke termen, die duidelijk maken hoe de situatie er voor staat, en voor je het weet krijg je Zimbabwe toestanden....
een paar quotes:
'the african continent is now taking back what the white people abused off for so long'
'the hunger crisis in zimbabwe is the sole responsibility of Mugabe, because he ordered the white farmers to stop farming 2 years ago: the result: no more crops are being produced...'
'in 5 years from SA will be a dictatorship...'
'this country has great potential...'
no comment, en no judgement: we kunnen niet zo maar met authoriteit spreken over wat hier allemaal gebeurd....
wat betreft de VN top; c'est une veritable RUCHE, een bijen - of liever - wespen nest...
wat betreft onze aanwezigheid hier: in RIO kreeg de prive sector de commentaar dat ze er niet waren, in Jo'Burg zouden ze te sterk aanwezig zijn... any which way you turn it... maar het weze duidelijk dat het nu maar eens gedaan moet zijn met ideologische idiote discussies, de rol van de prive sector in duurzame ontwikkeling is hier bevestigd door zowel Kofi, als de rest van de VN instellingen, als door civil society en de gematigde NGO. wij zijn hier om mee te werken aan een constructief proces, waar oplossingen getoond worden, en die oplossingen zijn er, zowel van de prive, als de NGO, als van de wereldbank of grass roots movements.
iedereen verwacht te veel van deze top en vergeet dat dit een stap is in een lang lang en lang proces. van politic hoef je niet te verwachten dat ze op 3 dagen een magische oplossing naar boven toveren, en daarvoor moeten ze in feite niet naar hier komen. de bedoeling van deze top, die lichtjes in de schaduw staat is eigenlijk dat staatshoofden hier zouden komen tonen wat ze sinds rio gedaan hebben en welke budgetten en acties ze concreet te werk gaan stellen in de komende jaren. iedereen is in feite akkoord over de urgentie van de zaak, nu moeten er concrete engagementen komen. en dat ze nu maar eens stoppen dat het altijd de fout van de prive sector is, die hier overigens overtuigende bewijzen levert dat er wel degelijk duurzame oplossingen bestaan (SUEZ connecteerde de laatste 5 jaar 7 miljoen mensen die onder de armoede grens lleen aan water...., op een duurzame manier, niet gratis, maar duurzaam en volgens de prijs die contractueel door HUN overheid zerd vastgelegd)....er zijn nu eenmaal mensen die tegen de vooruitgang zijn, zij zullen de wererldwijde dorst en honger problematiek niet oplossen met. het is aan de OVERHEDEN om hun verantwoordelijkheid te nemen, en Mugab-isten helpen geen zier aan duurzame ontwikkeling.
eerlijk gezegd vraag ik me af waarom de belgen hier met een officiele delegatie van meer dan 75 man zijn..., van de commitment om X aantal percent (0;3 percent.. please) van het staatsbudget aan ontwikkeling te besteden, is nog niks in huis gekomen, we zouden ons moeten schamen, want die engagementen zijn al meer dan 25 jaar geleden genomen. Ik zat in een restaurant waar Vera Dua en haar Waalse collega 'jolly old networks' qqn het entertainen waren...
daarom is het goed dat alle stakeholders hier vorige week zo gediscuteerd hebben; grote vooruitgang: de stellingname dat in de millenium declaration van de VN er een objectief voor 'sanitation' zordt opgenomen: een goal om die uitzonderlijke gevaarlijke situatie aan te pakken, 3 ;miljard mensen zonder toilet....
En SUEZ, samen met de hele business community heeft daarin een belangrijke rol gespeeld... nu is het aan de politiek.., die samen met alle partners moet werken...
de hard-liner anti-alles-ers, die overigens slechts maar met een kleine 1500 man zijn, zijn slecht georganiseerd, zitten op de NASREC site, en proberen zich met geweld toegang te verschaffen, terwijl de mensen die echt willen praten er enkel maar geirriteerd door worden. de tijd van de oppositie is voorbij, er wordt gepraat tussen civil society en business (die trouwens heel duurzaam geworden is sinds rio), tussen vrouwen en alle andere 9 major groups (indigenous, farmers, scientists, youth...) , en diegenen die dat proces verzwakken door slaan en schoppen zouden moeten ter verantwoording worden geroepen....zij hinderen dat er echte beslissingen worden genomen en leiden de aandacht onnoodzakelijk af van de essentie: het gaat hier niet meer over wie of wat de dienst verleent, maar DAT er iets gebeurd... met alle mogelijke middelen in concertatie met iedereen
gisteren zaten er 4 ministers, 2 van Jordanie, 2 van Israel collegiaal naast elkaar aan tafel en sloten ze een akkoord... het IS mogelijk...
wat jullie in de pers te horen krijgen is gefilterd door vermoeide, slech geinformeerde, luie journalisten, die gedesinformeerd worden. je moet er voorzichtig mee omspringen, de realiteit hier is veel complexer dan wat ik of zij in een paar regels op papier of scherm krijgen,
kortom: met veel a priori's vertrokken, angstig voor de criminaliteit, en na een week als een vis in het water (ik run hier o.q.q een taxi business voor onze delegatie), en aangenaam verrast door de positieve vibes die er ondanks de bakken kritiek (en de BAR SLECHTE ORGANISATIE) toch zijn. het is een overweldigende gebeurtenis, een fantastische persoonlijke ervaring, die jullie allemaal eens zouden moeten meemaken.
veel te weinig slaap, en een hele roedel opperhoofden die ons achter de vodden zitten, gisteren was onze CEO hier (dus je kan je voorstellen wat voor een hectische heksenketel het was).
net voorbij halfweg, doodop en een paar zakken van wallen onder de ogen (gemiddelde nacht hier is 3 tot 4 uur, als ze je niet opbellen 's nacht om een of ander probleem op te lossen, zoals verloren gelopen directeurs, die meegesleurd werden door kwaadgezinde taxichauffeurs).
la gestion.... des EGO's et des CEO's
l'intelligence de la situation...
en open-minded observeren en vooral... participeren
en af en toe goed verschieten als er weer een troep ZULU's op trommels begint te kloppen...
no matter what the outcome... een ongelooflijke fantastische gebeurtenis
baai veel groeten vanuit het zuiden, waar de carpaccio van springbok heerlijk smaakt met een kaaps wijntje, die sonne scijnt hier en er wordt hier ondanks de stress en de vermoeidheid fantastisch gelachen
