Ik ben gescandaliseerd.
Door de tussenkomst van een would-be crisis-"managster" op tv.
Genaamde ging prat op de "work-life" balans in heur tijdelijk geërfd Gents transportmaatschappij'tje.
Het is/was daar perfect okay, om voor uw koters te gaan zorgen om vijfenhalf in de namiddag.
Maar o maar; dat gold niet voor haar.
Want ook al had ze 3 maskes van tienerleeftijd,
Nooit zou je haar betrappen op eens vroeger thuiskomen.
Want die grieten van haar, die begrepen dat.
Dat er "brood op de plank most komen".
En dat ze moet weirken. Vlasschen. Travakken.
Haar "man" staan in een mannenbastion.
Op heur linked-in profiel staat het letterlijk.
Zie maar "hier" en blijt.
Over oeverloos, zelf-volprezen gezeik.
Job-hoppen in Scandinavië maar volstrekt het tegenovergestelde uitvoeren in 't Vlaamsche land.
Van zulke "wijven" met "kloten" die hun "man staan" in een "mannenbastion";
daarvan dus zullen wij moeten leren om onzige dochters op te leiden.
't bedrijf zelf was van "de familie" in de handen van deze crisismanagster gestopt.
en ze had de weeromkeer gerealiseerd.
"Machtig" - zou Freddy De Vadder haar toefluimen, met bierschuim en al.
Haar misprijzen, haar dédain, haar hovaardijschap
weze ons allen, inclusief mannen, tot les.
Hoe gaan wij afgerekend worden door onze dochters binnen twintig jaar?
Onze generatie loopt al halfweg op haar laatste benen.
En weinig is veranderd. Noch onze houding, noch onze ambitie om daarover na te denken.
Vrouwen zoals bovenstaand zitten misschien vol frustraties. Maar het zal niet alleen met quota's veranderen.
Waarschiijnlijk zijn quota's in de overheid, en in raden van bestuur meer dan wenselijk.
Maar 't zijn de mannen die moeten veranderen.
Wat zijn wij lui en weerzinwekkend.
Ik zou écht niet graag hebben dat mijn dochter op haar 45e wordt gecoöpteerd in een raad van bestuur,
omdat ze de genderbalance moet bijbenen en "verheffen".
Dat madammeke uit Gent, heur laatste mandaten zijn gesleten.
Met haar rappe tong en incoherent discours staat ze in mijn ogen verder af dan ooit,
om voor haar 3 dochters deuren te openen. Ze doet ze zelf toe.
Want gniffelend aanschouwen we Sturm und Drang;
en zelfkastijding navenang.
Wee o wee, bezweert u zelf,
waar zult ge staan, naast uw dochterken-zelf?
