De gezonde ambitie van El Tattoo Del Tigre
Mambo op zijn Belgisch
c De Standaard 8/8/03
Het Vlaamse mambo-orkest El Tattoo del Tigre heeft lak aan tradities en toch laat het artiesten als Perez Prado of Tito Puente herleven in zijn kleurrijke Latijnse muziek. Het olijke samenraapsel van acteurs en beroepsmuzikanten debuteerde in 2001 na amper twee repetities op het podium van Rock Werchter. En toch is de groep meer dan een uit de hand gelopen grap.
DE harde kern van El Tattoo del Tigre bestaat uit vier leden, maar het hele orkest telt ruim dertig muzikanten en zangers. Net voor de zomer verscheen hun tweede cd Sensacional , waarop naast een handvol latin klassiekers, ook eigen werk te vinden is. Gezonde ambitie heet zoiets.
Stoffel Verlackt: ,,Het ligt nochtans allemaal niet voor de hand hoor. Zelfs de repetities zijn een unieke belevenis. Wij moesten voor de opnames van de eerste plaat de concertzaal van de AB huren omdat we nergens anders alle muzikanten konden herbergen. Het is ook niet evident om iedereen samen te krijgen voor optredens. Daarom trachten we die te bundelen. Er worden geen echte tournees gepland. Dat ongedwongen karakter zorgt voor de toffe sfeer. Voor de meesten onder ons blijft het natuurlijk ook een hele eer om in dit prestige-orkest te spelen.''
El Tattoo del Tigre kiest voor een nostalgisch repertoire, dat verwijst naar de jaren veertig en vijftig, met mambo en cha cha. ,,Maar op onze nieuwe plaat tonen we meerdere kanten van het latin spectrum'', zegt Verlackt. ,,Muziek uit de jaren zeventig bijvoorbeeld en Sensacional bestaat natuurlijk ook voor de helft uit eigen composities.''
Het is een ambitieuze luisterplaat geworden. ,,De groep is homogener én volwassener geworden'', meent Kobe Proesmans. ,,In het begin werd er heel strak gespeeld. Een, twee, drie, vier. Het leek wel fascistenmambo.''
,,El Tattoo Del Tigre heeft intussen een eigen stijl'', vindt Tom Hautekiet. ,,We klinken niet Puertoricaans, Cubaans of Colombiaans. Veel Latijns-Amerikaanse muziek wordt nog steeds geschreven als voornaamste bron van inkomsten. De intentie is commercieel. De muzikanten van de Buena Vista Social Club hebben heel lang moeten wachten vooraleer ze in het buitenland van het succes mochten proeven. We krijgen daardoor een vertekend beeld van hetgeen zich ginds afspeelt. In Cuba wordt nauwelijks naar Buena Vista Social Club geluisterd. Dat is muziek voor ouw peekes . De hiphop van bijvoorbeeld Orishas is er veel populairder. Om die reden is er geen plaats meer voor mambo-orkesten. De liefde voor die muziek is er nog, maar het is commercieel oninteressant. Cubanen vinden het daarom uniek wat wij doen. Zelfs zij onderhouden deze tradities niet langer.''
,,Een vriendin uit Puerto Rico verzekerde me dat we ginds de zalen zouden plat spelen'', zegt Verlackt.
GROTE platenfirma's zien geen brood in El Tattoo del Tigre. Toch werden er van de eerste plaat zesduizend exemplaren verkocht. ,,Gezien de omstandigheden is dat een mooi resultaat'', vindt Verlackt. ,,De plaat was opgenomen met de intentie om er een aantal van te verkopen tijdens onze optredens, als een vorm van souvenir. We hadden het al prima gevonden als we er duizend van kwijtgeraakt waren.''
In het buitenland is de respons eerder lauw. ,,Onze eerste plaat verscheen via Munich, een platenfirma die in heel de Benelux actief is, maar we zijn enkel over de promotie in Vlaanderen echt tevreden'', zegt Verlackt. ,,In Nederland moesten we het stellen met slechts twee advertenties in het poptijdschrift Oor . Vorig jaar stonden we daar wel op het festival Lowlands, maar dan om vier uur 's namiddags.''
Intussen nam de groep in het voorjaar afscheid van zijn boegbeeld, de trompettist Theo Mertens. ,,Nu Theo er niet meer bij is, beseffen we pas echt hoe belangrijk hij was'', zegt Proesmans. ,,Hij heeft nog gespeeld met Miles Davis en Frank Sinatra. Van alle muzikanten uit El Tattoo Del Tigre was hij de enige die deze muziek van dichtbij heeft meegemaakt. Als eerbetoon aan hem hebben we nog een unieke live-opname uit 2001 van Duke Ellingtons ,,Caravan'', met Theo in een glansrol, aan de nieuwe plaat toegevoegd.'' Op zomerfestivals als de Antilliaanse Feesten of Polé Polé zul je vergeefs zoeken naar El Tattoo del Tigre. ,,Die willen ons niet'', zegt Verlackt. ,,Wij zijn immers geen originals . Het wordt nooit met zoveel woorden gezegd, maar je voelt het onbegrip. El Tattoo Del Tigre wordt vereenzelvigd met een band die de Latijns-Amerikaanse muziek parodieert, en dat is jammer.''
,,Wij zijn maar Belgen'', zegt Hautekiet. ,,Maar Polé Polé boekt dan wel Salsa Celtica, een Schotse band. De Beursschouwburg haalt de neus op voor Belgische mambo maar programmeert wel de Mardi Grass Big Band. Dat zijn Duitsers. Ach, eigenlijk heb ik heb liever dat we ergens echt fout worden geboekt en dat we optreden voor gasten die de hele dag gitaarmuziek voorgeschoteld krijgen.'' Momenteel doet El Tattoo del Tigre een aantal speciale optredens op ongewone locaties: een kasteel, een oud mijngebouw of de opluistering van een modeshow van Dries Van Noten.
De groep zou het ook wel leuk vinden om zijn nummers te laten remixen. ,,Door Buscemi, bijvoorbeeld'', zegt Proesmans. ,,Het resultaat zou geestig kunnen zijn.'' Verlackt knikt instemmend. ,,Een remixalbum zou geen slecht idee zijn, want ooit zal mambo echt verdwijnen. Wie kan nog mambo dansen? Het is echt niet voldoende dat je met je heupen zwiert.''
Cd : ,,Sensacional'' is uit op Pias. Concerten: Domein Haksberg, Tielt-Winge, 9 augustus; Kasteel Hof Ter Linden, Edegem, 23 augustus; Pukkelpop, 30 augustus, Kazerne Majoor Blairon, Turnhout, 13 september; Oud Mijngebouw, Heusden-Zolder, 20 september.
